Zastanawiałam się czy na gorąco dzielić się wrażeniami z Marszu. Ale przecież nie będę czytała co kto widział czy czuł, chodzi o moje wrażenia. Te na gorąco są najuczciwsze, no i jutro nie będę miała czasu.
Spotkałam się jeszcze przed 15 z grupą znajomych. Na rondzie Dmowskiego przez dłuższy czas nie działo się nic, wielu rozglądało się za postaciami w kominiarkach. Nie było ani jednej. Flagi, mnóstwo flag, transparentów niewiele. Mówię o tych, którzy stali na samym rondzie, bo reszta pod Pałacem, na Marszałkowskiej aż do Świętokrzyskiej. W końcu pojawiła się karetka, a za nią długa naczepa organizatorów okolona służbą porządkową. W końcu ruszamy, ale nie Alejami, tylko Marszałkowską. Praktycznie na wysokości Nowogrodzkiej, czyli po kilkunastu metrach stajemy. Z przodu coś się dzieje, oczywiście nie wiadomo co. Słyszymy co trzecie słowo, ale resztę możemy sobie dośpiewać...osoby z immunitetem proszone są o opuszczenie...Za chwilę już dopełza obłok gazu i salwy z broni gładkolufowej. Organizatorzy każą pozostać na miejscu, tłum krzyczy...policyjna prowokacja. Ja patrzę na rodziny z dziećmi w wózkach - to chyba nie jest miejsce dla nich. Stoimy. Wygląda na to, że będziemy tak stać wiecznie, bo wszystkie przejścia zamknięte.Młodzi krzyczą "j...ć policję" Ktoś zwraca uwagę - tu są rodziny z dziećmi. Młodzi się zamykają i uświadamiam to sobie dopiero po Marszu - przez całą drogę nie usłyszałam ani jednej k...No cud! W końcu jednak wygląda, że organizatorzy się porozumieli z policją i ruszyliśmy. W tzw międzyczasie już zostałam sama - znajomi się gdzieś zapodzieli. Przez chwilę widziałam Elig. No więc idę - wokół sami młodzi. Raz idę obok wozu organizatorów, kiedy indziej przed nim. A gdzieś w przodzie chyba jeszcze motocykliści. Nie wiem jak z tyłu, pewnie każdy sobie radzi jak może. Tu na czele doskonałe nagłośnienie, jedyny dla mnie rozpoznawalny głos to głos Bosaka. Wszystkie hasła znane - raz sierpem raz młotem, zamiast liści, biało-czerwone to barwy niezwyciężone itd
Po drodze mijamy domy bez ani jednej flagi - wtedy tłum krzyczy - gdzie jest flaga? Koło metra Politechnika oklaski, nie wiem o co chodzi. Na murku stoi ksiądz i wymachuje flagą. Lecą piosenki, nie mam czasu teraz szukać, jedna chwytająca za serce, emigrancka. Co prawda z Jackowa, trzeba chyba stworzyć angielską wersję.
Młodzi chłopcy, młode dziewczęta. Idą spokojnie, chociaż przed Marszem i po bokach rzucają petardy i rozświetlają ulice racami. Na wozie prowadzącym jest napis "Uwolnić Starucha". Dochodzimy do placu na Rozdrożu. Hymn i polecenie - idziemy w dół Agrykolą, tam jest scena, będzie koncert. Ja zostaję. Czekam na Gazetę Polską, bo chcę przejść do pomnika Piłsudskiego. Sama nie dam rady - tu znowu stoi policja. Parę osób czeka razem ze mną. W końcu są. Odnajdują się też znajomi - szli tak jak ja z młodymi i tak jak ja czekali na część gapolską manifestacji. Znowu konsultacje z policją - ale w końcu nas przepuszczają - demonstracja zgłoszona, żadnych incydentów, nie można nie puścić. Ale przechodzimy zwężeniem między szpalerem policji. Z bliska mogę obejrzeć tajniaków w kominiarkach, strach się bać! Pod pomnikiem Marszałka przemówienia pana Sakiewicza, wieńce, pan Pietrzak i śpiewy. Są też Węgrzy, chociaż nie Jobbik - tamci poszli z młodzieżą. Średnia bliżej pięćdziesiątki niż dwudziestki, chociaż trochę rodzin z dziećmi dotrwało. Przeżyłam. Wnioski wg mnie powinni wyciągnąć wszyscy - ale chyba tym, którzy na Marszu nie było będzie trudno. Właśnie słyszę głupoty opowiadane przez dziennikarzy, niestety także przez pana Stankiewicza. Najbardziej rozsądnie wypowiada się pan Lisicki. No, ale dziennikarze tylko opisują rzeczywistość. Politycy "coś" z tymi młodymi będą musieli zrobić. Bo inaczej chyba oni coś zrobią. I to może nikomu się nie spodobać.
