Powinnam napisać tę notkę 10 listopada, wieczorem. No, ale jestem trochę zajęta, poza tym bieżączka, a przede wszystkim znowu mam kłopot z przerzuceniem zdjęć. Raz mam tak, że od razu przerzuca mi tylko nowe, a czasami chce wszystkie. No, a ja nie lubię kasować:)
No to zdecydowałam się na notkę. Zdjęcia jak ktoś chce obejrzy sobie tu:pisolsztyn.org.pl/index.php/powiat-wgorzewski/2159-konwencja-samorzadowa-i-otwarcie-biura-poselskiego-posla-jerzego-szmita-w-wegorzewie
Kiedy przyjechałam z Warszawy wykazałam się wielką cierpliwością. W Węgorzewie nie działo się nic jeśli chodzi o PIS. Pełnomocnik zrezygnował, następny zorganizował raz spotkanie i tyle tego yło. Nie chcialam niczego przyspieszać, bo wiadomo jak byłoby to odebrane - przyjechała z Warszawy i się mądrzy. Ale było ciężko , bo czlowiek przyzwyczajony że i w komitecie śródmiejskim i w okręgu warszawskim wszystko dziala jak w zegarku.
No i hosanna! Pamiętacie to spotkanie z posłem Błaszczakiem? Wtedy się objawił zupelnie nowy pelnomocnik, pan Marciniak. No i wszystko się zmieniło. Sami mnie odnaleźli, zaprosili na spotkanie ( razem z klubem GP), na Mszę za Ojczyznę. A 10 listopada bardzo zgrabnie powiązali konwencję samorządową z otwarciem biura poselskiego posła Szmita i tym razem z Bardzo Uroczystą Mszą - bo to wigilia 11 listopada.
I taka mnie myśl najszła. W kościele byli wszyscy samorządowcy obecni i startujący w wyborach. Była cała klasa wojskowa z liceum w mundurach i pod bronią (!). Byly poczty sztandarowe wojska, policji, straży iwszystkich szkól z Węgorzewa..No i oczywiście byli mieszkańcy.
No i ponieważ jednak ludzie tęsknią (wiem, poza Warszawą jest inaczej) za wspólnym spędzaniem tego Święta a ciągle ktoś komuś nie chce robić frekwencji to może jest pomysł? Może na pacu Piłsudskiego w wigilię 11listopada można zrobić uroczystą Mszę Świętą? Nie piszcie o klerykalizacji - przyjdzie po prostu kto chce. Modlitwa łagodzi obyczaje, a od czegoś trzeba zacząć sklejanie ludzi, nie politykow. Oni częściowo odgrywają teatr - co chwila okazuje się, że ten czy ów prywatnie się przyjaźni. My nie musimy się przyjaźić, wystarczy, że nie będziemy na siebie warczeć. Bo na tej Mszy w Węgorzewie Ksiądz wspomnial w kazaniu o napisie na ścianie Pawiaka: Polsko, trudno dla ciebie pracować, jeszcze trudniej umrzeć a najtrudniej cierpieć.
I pomyślałam sobie, że przecież nie jesteśmy wystawieni na taką próbę. Nikt nie każe nam cierpieć, ginąć. Może wystarczy tylko pracować? Czasami nad sobą?
