Mam niezły ubaw słuchając czy oglądając media. Wiem, mnóstwo osób mnie za to potępia, ale jednak każdy ma jakiś nałog - ja mam i uczciwie się do tego przyznaję. To, że my przestaniemy ogladać ne oznacza, że inni też nie będą.
No i co ostatnio oglądają oczy moje? Wszyscy politycy pchający się przed kamery zniknęli jak sen jaki złoty. Tak, wiem, że jakieś ferie sejmowe (należałoby podliczyć ile oni mają tych urlopów) ale przecież nie wszyscy wyjechali, Ministrowie chyba zostali na stanowiskach? A w mediach płodozmian - jak nie Giertych to były mąż Isabel, Miś Kaminski z Kurskim albo biłgorajczyk. Polityka PO z lupą szukać, a jak już się znajdzie to podejrzewam pod jednym warunkiem - będzie Pani/Pan pytać mnie o Grecję, Meksyk albo ewentualnie Chiny broń Boże o górników, służbę zdrowia czy problem frankowiczów. A jak już ktoś jednak przyciśnie to zawsze można wystękać to, co w tabelce Czerepach przygotował senatorowi: problem jest skomplikowany, nie da się rozwiązać w krótkiej rozmowie przed kamerami, musimy, spotkamy, zastanowimy się.
Do tego znikąd ratunku! Ten wredny Prezes zniknął z radarów, nie można się przy...ć do jakiegoś zdania, butów czy sweterka. No jest jeszcze ta Ogórek, ale ile można?? Teraz malutkie ożywienie z powodu przepływu do rolników, ale to pewnie temat na dwa dni. Co dalej?
A skąd tytuł? No bo wszystko ma źródło w zawirowaniach wokół Premier. Nikt nie ma pojęcia z czym jeszcze wyskoczy (płomienne przemówienia o wrednych górnikach trzeba było wrzucić do kosza) i ile jeszcze jej rząd wytrzyma.No i jaka frakcja weźmie gorę. Więc instynkt samozachowawczy nakazuje przybrać barwy ochronne, ukryć się w schronie i pod żadnym pozorem nie wystawiać głowy.
Moja rada dla mediów? A co ja mogę im radzić? Coś niewątpliwie wymyślą zanim nas zanudzą na śmierć
